به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این تحلیل را روزنامه اعتماد منتشر کرده و افزود: «معرفی کابینه چهاردهم بلوایی در فضای سیاسی و مجازی ایجاد کرد و تا آنجا پیش رفت که معاون راهبردی رئیس‌جمهور را تا استعفا کشاند. علت اصلی ایجاد این وضعیت امیدها و انتظارات فراوانی است که به کابینه آقای پزشکیان بسته شده، گویی خیل هواداران دولت جدید ازترکیب کابینه شوکه شدند و عده‌ای با شدت به انتقاد و اعتراض پرداختند و بعضا از دایره انصاف خارج شدند.
ابتدا باید عنوان کنیم که جناب دکتر پزشکیان ظاهرا هنوز رخت ریاست جمهور برتن نکرده و در این قامت ظاهر نمی‌شود! اگرهمین کابینه را با هماهنگی سیاسیون همراه و حامی خود و توجیه افکار عمومی معرفی می‌کرد قطعا در ناباوری‌ها و اعجاب‌ها اثر می‌گذاشت و بازتابی تا به این حد منفی به بار نمی‌آورد. رئیس‌جمهور و حلقه پیرامونی‌اش ناچار باید از قدرت مانور زیادی برخوردار باشند و امکان تعامل سریع و همه‌جانبه با افکار عمومی را داشته، حتی متوجه اثرگذاری کوچک‌ترین حاشیه‌ها هم باشند.
معلوم نیست کابینه معرفی شده تا چه حد انتخاب شخص رئیس‌جمهور بوده و تا چه حد تحت تاثیر محدودیت‌ها و ملاحظه‌ها وتنگناهای سیاسی است؟ ظاهرا وی حتی برای معرفی همکاران خود به توجیه حامیان اصلی خویش هم نپرداخته است و از انواع موضع‌گیری‌ها چنین بر می‌آید که حامیان هم با وجود وقوف برمحدودیت‌های رئیس‌جمهور انتظار چنین چینشی را نداشته‌اند.
آقای پزشکیان به درستی اعلام کرده بود که برای دعوا نیامده و براین اساس به نظر نمی‌رسد کسی برای گزینش کابینه مطلوب طالب اصطکاک وی با ارکان حاکمیت باشد، لذا گام اول را می‌شد با اطمینان و وقار و پذیرش نسبی عمومی برداشت و از هم‌اکنون زاویه‌ای ایجاد نکردکه امکان بازشدن بی‌انتهایش وجود داشته باشد. به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور محترم هنوز برپیچیدگی‌های تو در توی ساحت سیاسی کشور مسلط نشده و معادلات ذهنی‌اش بیش از آنکه ناظر به واقعیت‌های هزار لایه موجود باشد مألوف بر فضای علمی ذهنی خود است.
به هرحال هنوز جامعه در انتظار بسر می‌برد تا از زبان رئیس‌جمهور علت چینش یک کابینه ناهمگون را بشنود و اگر از چنین کابینه‌ای انتظار ایجاد وفاق دارد، مختصات وفاق مورد نظرش چیست؟ آقای پزشکیان بیش از هر رئیس‌جمهور دیگر نیازمند حمایت مردم و خصوصا اصلاح‌طلبان است. مخالفان آقای پزشکیان ثابت کرده‌اند که هم انگیزه و هم توان مخالفت و کارشکنی را دارند و اگر لازم باشد تا ایجاد بحران درکشور گام برمی‌دارند. این معنا به صورت نگران‌کننده‌ای ناهمگون بودن هیات کابینه را محل سؤال قرار می‌دهد و توجیه سیاسیون و افکار عمومی را طلب می‌کند. بااین همه تجربه عمل اصلاح‌طلبان نشان داده که آقای پزشکیان همچنان می‌تواند روی عهد و حمایت آنها حساب باز کند ولی کیفیت و عمق این حمایت به تعامل شخص ایشان هم بستگی خواهد داشت».
روزنامه اعتماد عمدا به روی خود نیاورده که استارت اعتراض و هوچیگری علیه رئیس‌جمهور و بد اخلاقی و بی‌انصافی را نه حامیان کف خیابان و رسانه بلکه محمد جواد ظریف رئیس شورای راهبری و معاون راهبردی استارت زد. در واقع در کارنامه بی‌اخلاقی‌های ظریف این مورد هم ثبت شد که حاضر است برای خنک کردن دل خود و همچنین کتمان منع قانونی خویش برای تصدی مشاغل حساس، پای رئیس‌جمهور را هم وسط بکشد و پشت فضاسازی علیه ترکیب کابینه پنهان شود.
ثانیا بیش از۶۰ تا ۷۰ درصد کابینه، پیشنهاد شورای راهبری اصلاح‌طلبان است و ۳۰ تا ۴۰ درصد باقی مانده را آقای پزشکیان شخصا انتخاب کرده که گویا مرتکب گناه کبیره شده و از آقا بالاسرها و پدرخواندگان جبهه اصلاحات اجازه نگرفته است!
ثالثاً اصلاح‌طلبان افراطی برادری‌شان را با امثال خاتمی و روحانی و هاشمی و عارف به هنگام هو کردن و توهین و تحقیر یکایک آنها اثبات کرده‌اند و نیازی به یادآوری آن خاطره عبرت‌آموز نیست.
رابعا بر خلاف فضاسازی درباره تعیین برخی وزرا در جاهای دیگر و تحمیل آنها به رئیس‌جمهور، آقای قائم پناه دیروز درباره گزینه وزارت کشور خبر داد که سردار اسکندر مؤمنی انتخاب خود آقای پزشکیان است. معاون اجرائی رئیس‌جمهور در این باره اظهار کرد: «دکتر پزشکیان گفتند خودم دکتر مؤمنی را انتخاب و با جمیع جهات دیدم بهتر از گزینه‌های دیگری است و این وزیر من خواهد بود نه وزیر شخص دیگری برای من کار خواهد کرد نه برای شخص دیگری این نکته خیلی مهم است برخلاف چیزی که دوستان دارند مطرح می‌کنند. بنابراین یکی از وزیرهایی که دکتر پزشکیان شخصاً انتخاب کرد دکتر مؤمنی بود. مؤمنی از پذیرفتن مسئولیت اکراه داشت. از ایشان انکار و از ما اصرار که باید بیایی. گفتم بیا کمک کن پزشکیان دستش را دراز کرده است».
